برچسب: گراب دو

وقتی سی‌دی‌ لایو اوبونتو یا کوبونتو روی هارد رایت بشه یک فایل با پسوند ایزو به حجم تقریبی۷۰۰ مگ ساخته می‌شود. این فایل ایزو رو قراره روی فلش بریزیم و کاری کنیم که با وصل کردن فلش به کامپیوتر، اوبونتو بالا بیاد. یعنی به جای اینکه اوبونتو از رو سی‌دی بالا بیاد قراره کاری کنیم از رو فلش بالا بیاد. اینکار چند مزیت داره.

۱- سرعت بوت شدن اوبونتو روی فلش به مراتب از سی‌دی بیشتره.

۲- از این طریق می‌شه لینوکس رو در لب‌تابهای فاقد سی‌دی‌خوان، نیز نصب کرد.

۳- چند فایل ایزو رو می‌شه روی فلش ریخت (فایل ایزوی اوبونتو و کوبونتو). بعد از روشن کردن کامپیوتر، گراب ظاهر می‌شه و می‌شه انتخاب کرد که وارد کدوم یکی بشیم. پس می‌شه کلکسیونی از لینوکس‌های محبوب رو روی فلش ریخت.

۴- این روش خیلی تمیزه!‌ یعنی نیازی نیست محتویات فایل ایزو رو بیرون بکشیم. همه فایل های ایزو رو در یک فولدر قرار می‌دیم. همه کارها توسط گراب دو انجام می‌شه.

البته این روش معایبی هم داره.

۱- سیستم، همونطور که محتویات روی سی‌دی‌رو می‌خونه و اوبونتو رو بالا می‌یاره، باید بتونه از روی فلش هم اینکار رو انجام بده. یعنی باید تنظیمات مربوط به اینکار در بایوس مادربوردتون وجود داشته باشه. سیستم‌های قدیمی ممکن هست این تنظیم رو نداشته باشند.

۲- هر توزیع لینوکسی برای اینکار مناسب نیست.

۳- توزیع کاملا به صورت لایو و زنده هست و شما نمی‌تونید تنظیمات خودتون رو درونش ذخیره کنید. (البته مطمئن نیستم این رو بشه عیب حساب کرد)

ابزار مورد نیاز یک فلش و یک اوبونتوی ۹.۱۰ (به خاطر داشتن گراب دو)‌ هست. داشتن مادربوردی که بتونه فلش رو بوت کنه برای دیدن نتیجه کار الزامی هست.

من خودم یک فلش ۸ گیگی داشتم. بعد از تهیه پشتیبان از محتویاتش ، با برنامه جی‌پارتد دو پارتیشن به حجم مساوی ساختم. تا زمانیکه با توزیع لایو  بالا می‌یام ، یک پارتیشن به حجم ۴ گیگ برای ذخیره فایل‌های دانلودی از روی اینترنت داشته باشم. طبیعیه اگه شما  کل فلش رو برای اینکار اختصاص بدید، چون توزیع لایو هست، چیزی نمی‌تونید روی فلش ذخیره کنید. (همونطور که روی سی‌دی نمی‌تونید اینکار رو انجام بدید.)

مراحل انجام کار بسیار ساده هستند.

۱- اجرای دستور  sudo fdisk -l
خروجی کار نشون می‌ده که فلش من دو پارتیشن داره.

پارتیشن کوچیکتر رو (sdc2) برای نگهداری فایل‌های ایزو و  فایل‌های مربوط به گراب دو انتخاب می‌کنم.

۲- پیدا کردن نام  sdc2 در لینوکس. بدین صورت که با دلفین یا ناتیلوس وارد پارتیشن روی فلش می‌شویم (پارتیشن با حجم کوچکتر). آدرسی که در آن قرار داریم را به خاطر می‌سپاریم( /media/disk-1)

۳- نصب گراب  بر روی پارتیشن مورد نظر با استفاده از دستور زیر:

sudo grub-install –root-directory=/media/disk-1 /dev/sdx

به جای sdx در این مثال sdc قرار می‌دیم. (با توجه به خروجی دستور شماره یک)

۴- ایجاد فایل grub.cfg در دایرکتوری بوت (که بعد از اجرای دستور بالا بر روی فلش ایجاد شده است)  با اجرای دستور sudo gedit /media/disk-1/boot/grub.cfg

۵- اضافه کردن تنظیمات زیر به فایل boot.cfg با توجه به توزیعی که در اختیار دارید.

توزیع grml

[sourcecode language=”bash”]
menuentry "grml" {
set isofile="/boot/isos/grml.iso"

loopback loop $isofile
linux (loop)/boot/grml/linux26 findiso=$isofile apm=power-off quiet boot=live nomce
initrd (loop)/boot/grml/initrd.gz
}
[/sourcecode]

توزیع Parted Magic

[sourcecode language=”bash”]
menuentry "Parted Magic" {
set isofile="/boot/isos/pmagic.iso"

loopback loop $isofile
linux (loop)/pmagic/bzImage iso_filename=$isofile edd=off noapic load_ramdisk=1 prompt_ramdisk=0 rwnomce sleep=10 loglevel=0
initrd (loop)/pmagic/initramfs
}
[/sourcecode]

توزیع Slax

[sourcecode language=”bash”]
menuentry "Slax" {
set isofile="/boot/isos/slax.iso"

loopback loop $isofile
linux (loop)/boot/vmlinuz from=$isofile ramdisk_size=6666 root=/dev/ram0 rw
initrd (loop)/boot/initrd.gz
}
[/sourcecode]

توزیع Tinycore

[sourcecode language=”bash”]
menuentry "Tinycore" {
set isofile="/boot/isos/tinycore.iso"

loopback loop $isofile
linux (loop)/boot/bzImage
initrd (loop)/boot/tinycore.gz
}
[/sourcecode]

توزیع اوبونتو ( از نسخه ۹.۱۰ به بعد)

[sourcecode language=”bash”]
menuentry "Ubuntu" {
set isofile="/boot/isos/ubuntu.iso"

loopback loop $isofile
linux (loop)/casper/vmlinuz boot=casper iso-scan/filename=$isofile quiet splash noprompt —
initrd (loop)/casper/initrd.lz
}
[/sourcecode]
 

توزیع اوبونتو ( از نسخه ۹.۴ به قبل)

[sourcecode language=”bash”]
menuentry "Ubuntu" {
set isofile="/boot/isos/ubuntu.iso"

loopback loop $isofile
linux (loop)/casper/vmlinuz boot=casper iso-scan/filename=$isofile quiet splash noprompt —
initrd (loop)/casper/initrd.gz
}
[/sourcecode]

۶- ایجاد فولدر isos در دایرکتوری boot موجود بر روی فلش

sudo mkdir /media/disk-1/boot/isos

۷- انتقال فایل ایزو از روی هارد به دایرکتوری isos

sudo cp /home/navid/ubuntu*.iso /media/disk-1/boot/isos/ubuntu.iso

توجه کنید که هنگام انتقال فایل ایزو از روی هارد به روی فلش یه تغییر نام هم دادیم. یعنی اگه روی هارد ubuntu 9.10.iso بوده باشه، ما اسمش رو به ubuntu.iso تغییر دادیم. مهم اینه که باید نام  ایزو با نامی که در grub.cfg وارد کردیم، یکی باشه.

 

*همونطور که گفتم  دستمون برای هر توزیعی باز نیست. فعلا نمی‌شه به این روش فدورا یا مینت یا پارسیکس رو بالا آورد. باید نشست و دید آیا با پیشرفت گراب دو برای این توزیع‌ها فکری می‌شه یا نه!؟

*با  اعمال تغییرات مشابه در تنظیمات اصلی گراب روی سیستم می‌شه کاری کرد که ایزوی موجود از روی هارد  هم بالا بیاد. یعنی شما اگه فلش هم ندارید و یا بایوستون پشتیبانی نمی‌کنه می‌تونید کاری کنید که فایل ایزو از روی هارد توسط گراب خونده و اجرا بشه. دیگه نیازی نیست برای نصب و یا تست توزیع مورد نظرتون، اون رو رایت کنید. در این روش  همچنان محدودیت بالا وجود خواهد داشت.

*تنظیمات کوبونتو مشابه اوبونتو هست. زوبونتو رو هنوز تست نکردم:دی

*کسی تونست با توزیع دیگه‌ای اینکار رو انجام بده، خیلی خوب می‌شه تنظیماتش رو برامون بگذاره.

منبع

نصب ویندوز بعد از اوبونتو باعث ناپدید شدنش می‌شه. برای اینکه مجبور به نصب دوباره اوبونتو نشید، دو راه پیش رو دارید. یک راه رو روزبه شفیعی بهش اشاره کرده که به نظر من خیلی طولانی و طاقت فرسا هست:دی و اما راه دوم. با سی دی لایو بالا بیاید:

sudo mount /dev/sdXY /mnt
sudo grub-install –root-directory=/mnt /dev/sdX

با فرض اینکه پارتیشن بوت رو در هنگام نصب  جدا نساخته باشید، کار با همین دو دستور تمام می‌شه. تنها نکته‌ای که باید بهش دقت داشته باشید اون قسمت‌های رنگی هست که برای هر فرد متفاوت هست. در خط اول شما باید پارتیشنی که اوبونتو (پارتیشن root) روی اون نصب هست رو وارد کنید. برای پیدا کردن پارتیشن اوبونتو sudo fdisk -l رو اجرا کنید.

در اینجا چون ما دو پارتیشن لینوکس داریم. یکی سواپ می‌باشد، پس دیگری پارتیشن اوبونتو هست. اما اگر شما چند پارتیشن لینوکس دارید باید از روی حجم  به تشخیص درست برسید.قسمت رنگی  دستور  دوم نیز فقط مربوط به شماره هارد شما می‌باشد. آن را به صورت sda وارد کنید. نیازی به گذاشتن عدد و مشخص کردن پارتیشن نمی باشد. در نهایت با دستور sudo umount /mnt پارتیشن اوبونتو خود را آنمانت می کنیم. بعد از وارد شدن به اوبونتو نیز کافیست دستور sudo update-grub رو وارد کنید. تا ویندوز به گراب اضافه شود.

و دو نکته: بعد از اجرای دستور دوم در صورتیکه پارتیشن اوبونتو را اشتباه وارد کرده باشید، از روی خروجی تولید شده به اشتباه خود می‌توانید پی ببرید. در صورتی که همه چیز درست باشد، خروجی به شما این را می‌گوید.

و نکته آخر برای کسانی هست که پارتیشن بوت را به صورت جدا می‌سازند. این دسته از افراد بعد از اجرای دستور اول باید دستور زیر را نیز اجرا کنند.(مانت شدن پارتیشن بوت)‌

sudo mount /dev/sdXY /mnt/boot

این راهنما برای تمام توزیع‌هایی که گراب دو دارند،‌ (مانند اوبونتو ۹.۱۰) کاربرد دارد.

منبع

از زمانی که عاشق گراب دو شدم ، خبرای اون رو دنبال می‌کنم و چیزای به دردبه خورش رو نیز با شما به اشتراک می‌گذارم .  نسخه جدید گراب ۱.۹۷ نسبت به نسخه ۱.۹۶ تغییرات زیادی رو داشته. و ناگفته پیداست که ما به همه اینا می‌گیم گراب دو.

و اما تغییرات مهم این نسخه که بیشتر شبیه یه انقلابه!

• پشتیبانی از xnu که بخشی از داروین مک او اس ده هست و این خبر خوبی هست برای من و کسایی که می‌خوان لینوکس رو کنار اسنو استفاده کنن
• پشتیبانی از گذاشتن پسورد
• پشتیبانی از رید ۴،۶ و ۱۰
• جایگزینی update-grub با grub-mkconfig
• پشتیبانی از فری‌بی‌اس‌دی، اپن بی‌اس‌دی و نت بی‌اس‌دی
• اجازه استفاده از uuid به جای اسم دیوایس
• پشتیبانی از فایل‌سیستم‌های ext4، AFSو UDF
• پشتیبانی فایل سیستم ایزو از فرمت جولیت
• اضافه شدن دستوری جدید به اسم sleep
• پیاده سازی مکانیسمی قوی برای بوت شدن سیستم عامل از روی هارد GPT
• لیست کامل تغییرات  رو  اینجا می‌تونید ببینید.

منبع

یکی از مشکلات شایع بعد از نصب اوبونتو ۹.۱۰ نبود ویندوز در منوی گراب هست که این اتفاق به خاطر جدید بودن نسخه گراب هست.

کلا گراب دو با نسخه قبلی تفاوت‌های زیادی کرده و پتانسیل بسیار بالایی برای انجام کارای باور نکردنی رو بدست اورده. اما  امروز فقط  می‌خوایم  ویندوز رو به منوی گراب اضافه کنیم .

قبلش هم بهتره بدونید که در گراب دو دیگه  فایلی به اسم menu.lst نداریم و جایگزین اون فایلی  به اسم grub.cfg شده. اون cfg هم مخفف کانفیگوره.

حالا ما باید یک سری خطوط رو در انتهای همین فایل اضافه کنیم  تا همه چی درست شه. شما کافیه خطوط رو از همینجا کپی کنید و بسته به پارتیشنی که ویندوز روی اون نصبه یه تغییر خیلی کوچیک روی اون اعمال کنید.

پس در ترمینال کارای زیر رو انجام می‌دیم:

sudo -i
chmod +w /boot/grub/grub.cfg
gedit /boot/grub/grub.cfg

خط دوم به خاطر اینه که فایل مجوز نوشتن نداره و ما حتی با داشتن مجوز ریشه هم نمی‌توانیم، اون رو ذخیره کنیم. حالا کافیه خطوط زیر رو به انتهای این فایل اضافه کنید.

# (2) Windows vista
menuentry “Windows seven” {
set root=(hd0,1)
chainloader +1
}

داخل گیومه عنوانی هست که شما در گراب خواهید دید. نکته کلیدی  داخل پرانتز و اعداد جلوی hd هست. من ویندوز رو روی پارتیشن sda1 نصب کردم. پس این اعداد رو وارد کردم. شما با توجه به ۴ تا مثال زیر حتما متوجه می‌شید که باید چیکار کنید

#  /dev/fd0        (fd0)
#  /dev/sda        (hd0)
#  /dev/sdb2       (hd1,2)
#  /dev/sda3       (hd0,3)

برای پیدا کردن پارتیشنی که ویندوز روی اون نصبه،  در ترمینال دستور زیر روارد کنید:

sudo fdisk -l

Disk /dev/sda: 500.1 GB, 500107862016 bytes
255 heads, 63 sectors/track, 60801 cylinders
Units = cylinders of 16065 * 512 = 8225280 bytes
Disk identifier: 0x3bd53bd4

Device Boot      Start         End      Blocks   Id  System
/dev/sda1   *           1        8512    68372608+   7  HPFS/NTFS
/dev/sda2            8513       60801   420011392+   5  Extended
/dev/sda5            8513       22536   112640000    7  HPFS/NTFS
/dev/sda6           22536       35284   102400000    7  HPFS/NTFS
/dev/sda7           35284       48114   103058432    7  HPFS/NTFS
/dev/sda8           48115       60801   101908296    7  HPFS/NTFS

اگه دقت کنید جلوی پارتیشنی که ویندوز روش نصبه در ستون boot یه ستاره وجود داره! البته از روی حجم پارتیشن هم می‌تونید متوجه شید که ویندوز روی کدوم پارتیشن نصبه:) من به پارتیشن ویندوز ۶۵ گیگ فضا اختصاص دادم که می‌شه همون گزینه اول

حالا شاید یکی روی سیستمش فدورا  یا  توزیع دیگه‌ای نصب باشه.  وقتی اوبونتو رو نصب می‌کنه شاید دیگه خبری از اون سیستم عامل نباشه. برای رفع این مشکل کافیه خطوط زیر رو به این فایل اضافه کنید.

menuentry “Other Linux” {
set root=(hd0,2)
linux /boot/vmlinuz (add other options here as required)
initrd /boot/initrd.img (if the other kernel uses/needs one)
}

خط دوم رو که توضیح دادم. باید پارتیشنی رو وارد کنید که اون توزیع روش نصبه .  خط سوم و چهارم رو نیز باید با توجه به نکته زیر ویرایش کنید.

Fedora: vmlinuz and initrd.img

Suse: linux and initrd

Mandriva: vmlinuz and all.rdz

Ubuntu: vmlinuz and initrd.gz

Gentoo: gentoo and gentoo.igz

Knoppix: vmlinuz and initrd.img

Slackware: bzImage and initrd.img

Debian: vmlinuz and initrd.gz

که رنگ سبز نشانگر فایل کرنل و رنگ قرمز نشانه رم دیسک (Ram disk) هست. پس شما در خط سه باید آدرس فایل کرنل، و در خط چهارآدرس  رم دیسک توزیع خودتون رو وارد کنید.

در ضمن رنگ منوها رو نیز می شه توسط دو خط زیر تغییر داد.

set menu_color_normal=white/black
set menu_color_highlight=black/white

که ما اونا رو به خطوط زیر تغییر می‌دیم.

set menu_color_normal=light-blue/black
set menu_color_highlight=light-cyan/blue

برای دونستن نام رنگ‌ها نیز کافیه به این آدرس مراجعه کنید.

منبع

پی‌نوشت: آموزش گذاشتن تصویر برای گراب دو رو قبلا در این پست گذاشته بودم

این روزا اینقدر سوژه زیاد شده مجور شدم  چند تا چند تا همه رو بگم. اینطوری هم خیال شما راحت می‌شه و هم خیال خودم:) اسم برنامه‌های این شکلی رو هم می‌زاریم پنگوئن

گراب دو

امروز  تازه فهمیدم گراب دو یعنی چی. ویژگی‌هایی که اون رو نسبت به نسخه قبل متمایز می‌کنه به شرح زیر هست.

اسکریپت

گراب دو از اسکریپت  پشتیبانی می‌کنه و این یعنی فهمیدن  متغیر و جملات شرطی و تابع  وبا این ابزار  خیلی کارا رو می‌شه کرد. یکیش همون اضافه کردن یه عکس به گراب هست قبل از اینکه کرنل لود بشه.

حالت نجات

شما اگه در گراب یک به مشکل بر می خوردید دیگه کار پیچیده می‌شد  اگه سیستم عامل بالا نمی یومد دیگه تقریبا کاری نمی‌شد کرد اما حالا شما در گراب دو چیزی شبیه به ترمینال رو در ختیار دارید که در اون می‌شه خیلی از مشکلات رو حل کرد. این ویژگی بیشتر به درد آدمایی می‌خوره که کار با ترمینال رو بلدن و از اون هراسی ندارند.

بوت گرافیکی

با این ویژگی می‌شه برای هر سیستم عامل یه لوگو انتخاب کرد و کلا ظاهر گراب رو با این امکانی که داریم، می‌تونیم به کلی تغییر بدیم. نمونه‌های کار رو که با گراب دو ساخته شده، از اینجا مشاهده کنید.بوت سیستم عامل از روی فایل ایزو
این قابلیت همونی بود که منو مجبور به زدن این پست کرد!‌ شما سیستم عامل خودتون رو بدون اینکه اون رو روی سی‌دی و دی‌وی‌دی رایت بزنید همونجا از روی هارد بالا می‌یارید. به نظر من اینکار فوق العادست.  شاهکار قرنه.  دیگه  باید به جای خرید سی دی و دی‌وی‌دی دنبال خرید یه هارد باشیم. کافیه شما به مشکلی بر بخورید و سیستم عامل بالا نیاد. اون موقع سیستم رو از رو لینوکس لایو مث پارسیکس و از روی هارد بالا می‌يارید و اون موقع توی یه محیط خیلی زیبا و دوست داشتنی مشکل رو حل می‌کنید.

منبع

وی‌پی‌ان

اگه شما هم من تا امروز نتونستید از وی‌پی‌ان در اوبونتو استفاده کنید با استفاده از این راهنما حتما اینکار رو می‌تونید انجام بدید. راهنما یه سرویس برای استفاده رایگان نیز معرفی کرده.

مخزن

یه سری مخزن هست که هر کاربر اوبونتو باید اونا رو حتما نصب کنه. مث چیا!؟

اولی مخزن مدیبونتو هست. برای اضافه کردنش کافیه خط زیر رو در ترمینال وارد کنید.

sudo wget http://www.medibuntu.org/sources.list.d/jaunty.list –output-document=/etc/apt/sources.list.d/medibuntu.list

اینم کلید مخزن

sudo apt-get update && sudo apt-get install medibuntu-keyring && sudo apt-get update

تو این مخزن کدکای کمیابی که مال مایکروسافت هست قرار داره. برنامه‌هایی مث اسکایپ و گوگل ارث هم در این مخزن یافت می‌شن. لیست کامل برنامه‌ها رو اینجا می‌شه دید.

مخزن مهم دیگه  مربوط به سایت GetDeb.net می‌شه.  قبلا رسم این بود که ما باید می‌رفتیم این سایت و هر برنامه‌ای که می‌خواستیم رو دستی دانلود می‌کردیم. اما حالا این سایت برای اوبونتو مخزن داره و کل برنامه‌های روی سایت رو می‌شه از طریق مخزن نصب کرد.

echo “deb http://getdeb.masio.com.mx/ jaunty/” | sudo tee -a /etc/apt/sources.list.d/getdeb.list && sudo apt-get update

برنامه‌هایی مث سانگبیرد و دلاگ و استون ایزو و خیلی برنامه‌های به درد بخور دیگه رو می‌شه تو این مخزن پیدا کرد.

مخزن دیگه برای اپرا این مرورگر دوست داشتنی هست.

wget -O – http://deb.opera.com/archive.key | sudo apt-key add –

echo “deb http://deb.opera.com/opera etch non-free” | sudo tee -a /etc/apt/sources.list.d/opera.list && sudo apt-get update

آخرین مخزن هم مال گوگل هست که شما باید برای استفاده از اون از وی‌پی‌ان استفاده کنید.

wget https://dl-ssl.google.com/linux/linux_signing_key.pub -O- | sudo apt-key add –

echo “deb http://dl.google.com/linux/deb/ stable non-free” | sudo tee -a /etc/apt/sources.list.d/google.list

منبع

گیرز

همونطور که می‌شه در عکس دید گیرز گوگل برای نسخه‌های ۶۴ بیتی لینوکس کار نمی‌کنه. اما همیشه هستند آدمای خوب خوب که می‌رن برنامه‌های سخت سخت رو کامپایل می‌کنن و اونا رو به صورت آماده در اختیار ما می‌زارن.از اینجا می‌توانید گیرز مخصوص اوبونتو ۶۴ بیتی رو دانلود کنید و از اون در فایرفاکس ۳.۵ و سه لذت ببرید.

وقتی چشم به این توضیحات در مورد امکانات و ویژگی‌های اوبونتو(کوبونتو) ۹.۱۰ افتاد با اینکه هنوز دوران آلفا بتاش رو سپری نکرده، رفتم و کوبونتو ۹.۱۰  رو دانلود کردم اونم نسخه آلترنیت رو که حتی از لایو  خبری نیست. مث بچه آدمیزاد اومدم اونو نصب کردم و وقتی ریست نهایی رو دادم برای اینکه وارد کوبونتو بشم با چیزای خیلی جالبی  رو به رو شدم. اولیش گراب بود. همون گرابی که می‌گفتن نسخه دوش اومده! یه گراب فوق فوق  زشت و جالبیش اینجا بود که خبری از ویندوز سون هم نبود:))‌ پس تا اینجا مزایای گراب دو می‌شه یه محیط خیلی زشت و دیگری خلاص شدن از دست ویندوز.  اتفاق بعدی موقع لاگین کردن برام پیش اومد و اینکه هیچ طوری نمی‌تونستم وارد دسکتاب بشم و هی یه پیغام خطا برام ظاهر می‌شد! و اتفاق خیلی بدتری هم افتاد و اون اینکه دیگه نمی‌توستم وارد اوبونتو ۹.۰۴  بشم و نتیجه اخلاقی اینکه نسخه آلفا رو هیچ وقت استفاده نکنید اونم آلفای کوبونتو رو! اما خوب کنار همه اینا یه انجمن خوب برای اوبونتو داریم و بچه‌هایی که حاضر به جانفشانی برای شما هستند. که با از خود گذشتگی این عزیزان من این پست رو از درون کوبونتو برای شما می‌نویسم!  اگر خدا بخواد و این کوبونتو هم اجازه بده شاید براتون یه چند تا پستی در مورد قابلیتای این کوبونتو بنویسم.

امروزم به یکی از قابلیتای جالب گراب دو اشاره می‌کنم و اون گذاشتن تصویر برای گراب(نسخه دو) هست. این روش با اونی که دوست خوبم در وبلاگ سار گذاشته هیچ منافاتی نداره! چرا که اون راهنما روش گذاشتن تصویر برای گراب نسخه یک رو شرح می‌ده که البته کمی مراحلش سخت هست و دیگه اینکه هر تصویری رو نمی‌شه برای اینکار استفاده کرد. اما گراب دو به خاطر تفاوتای ذاتی که پیدا کرده دیگه اینکار خیلی راحت شده!

خوب اول از همه برنامه زیر رو از طریق ترمینال نصب کنید.

sudo apt-get install grub2-splashimages

این برنامه یه سری عکس آماده شده برای انجام این کار داره! آخه عکسا باید فرمت به خصوصی داشته باشن وهمینطور یک رزولیشن به خوصوصی باید  داشته باشن. برای اینکه اسم عکسا رو ببینید کافیه به ادرس زیر برید و یک لیست بگیرید.

cd  /usr/share/images/grub/

ls

این عکسا همونایی هستن که شما اونا رو در تم‌های معروف می‌بینید! فرمتشون هم tga هست. همه این تصاویر رو در عکس زیر می‌تونید ببینید.

حالا  فک می‌کنیم شما از این تصاویر خوشتون نمی‌یاد و دوست دارید یه عکس رو خودتون به این فرمت تبدیل کنید.

برای اینکار از برنامه گیمپ استفاده کنید و عکس رو با رزولیشن 480*640 با فرمت tga ذخیره کنید. سپس عکس رو به همون فولدری که بقیه عکسا ذخیره شدن منتقل کنید.( /usr/share/images/grub/)

حالا ما باید به گراب نسخه دو بگیم که از یه کدوم از این عکسا استفاده کنه! برای همین ما باید مسیری که عکسا درونشون ذخیره شدن  و اسم اون عکس رو به گراب بدیم. برای همین فایل زیر رو با یک ادیتور باز می‌کنیم.

sudo gedit /etc/grub.d/05_debian_theme

خط زیر پیدا کنید

for i in {/boot/grub,/usr/share/images/desktop-base}/moreblue-orbit-grub.{png,tga}; do

و اون رو به خط زیر تغییر بدید( ما در این خط مسیر عکسا و همینطور اسم یکی از عکس‌ها رو به گراب دادیم! به همین سادگی)

for i in {/boot/grub,/usr/share/images/desktop-base,/usr/share/images/grub}/ubuntu.{png,tga}; do

دقت کنید عکس ما در اینجا اگر ubuntu باشه ما فقط اسم اون رو می‌یاریم و دیگه فرمت ان رو نمی‌نویسیم چون فرمت عکس داخل همون آکولاد موجود هست. و بعد هم فایل رو ذخیره می‌کنیم!

حالا با دستور زیر گراب ۲ رو آپدیت می‌کنیم.

sudo update-grub

خروجی این دستور به شما نشون می‌ده که کارتون درسته یا نه!؟

باید همچین پیغامی رو در خرجی این دستور ببینید.

Found Debian background: Lake_mapourika_NZ.tga

که اون Lake  اسم عکسی هست که من استفاده کردم!

منبع